Lymeziekte is een infectieziekte die zich met vele verschijningsvormen en een wisselend beloop kan manifesteren in vrijwel alle orgaansystemen. Er wordt uitgegaan van de volgende classificatie (arbitraire indeling):

1. Vroege gelokaliseerde lymeziekte;
2. Vroege gedissemineerde lymeziekte (o.a. lymecarditis);
3. Late lymeziekte.

Cardiale betrokkenheid bij lymeziekte (lymecarditis) kan optreden in het vroege gedissemineerde stadium van lymeziekte, vanaf enkele weken tot maanden na de infectie. Het is onduidelijk of persisterende of laat optredende symptomen een uiting zijn van een persisterende infectie en/of een postinfectieuze auto-immunologische genese. Klinische uitingen van lymeziekte ontstaan ofwel als gevolg van dysfunctionerend geleidings-weefsel, of door een verminderde contractiliteit van het myocard. De cardiale manifestaties treden meestal op na of tegelijk met andere symptomen zoals erythema migrans, artritis en neurologische klachten. Een enkele keer is, bijvoorbeeld, een AV-blok het enige symptoom van lymeziekte. Veel voorkomende klachten zijn duizeligheid, syncope, dyspnoe, palpitaties en pijn op de borst. Geleidingsstoornisen, en dan met name AV-geleidingsstoornissen, zijn veruit de meest frequent voorkomende uitingsvormen van lymecarditis. Diffuse ST-segment en T-golf-veranderingen op het electrocardiogram, hoewel niet specifiek, zijn de meest voorkomende afwijkingen die worden gezien zodra sprake is van myocardafwijkingen in het kader van lymeziekte.

Het stellen van de diagnose lymecarditis is niet gemakkelijk en berust vaak op de combinatie:
(1) klinische aanwijzingen voor een doorgemaakte lymeziekte (tekenbeet, erythema migrans);
(2) cardiale symptomatologie (ECG-afwijkingen, cardiomegalie, hartfalen);
(3) positieve laboratoriumdiagnostiek.

Als een tekenbeet en/of erythema migrans niet zijn geobjectiveerd, kan de diagnose worden overwogen bij de klachten samen met ECG-afwijkingen. Doe serologisch onderzoek naar lymeziekte bij onbegrepen cardiale klachten alleen indien er bij anamnese of lichamelijk onderzoek andere aanwijzingen voor lymeziekte zijn. Herhaal serologisch onderzoek na 2 tot 4 weken bij verdenking op lymecarditis indien het eerste serologisch onderzoek negatief was en werd gedaan terwijl de klachten korter dan 8 weken bestonden. Neem geen endomyocardbiopten voor de diagnostiek van lymecarditis.

Geef bij lymecarditis geen corticosteroïden als behandeling. Hanteer bij lymecarditis de gebruikelijke indicaties voor (tijdelijke) pacing, zoals continue of paroxysmale bradycardieën met bijbehorende symptomen en geleidingsstoornissen waarbij de kans bestaat op syncope zoals bij het type Mobitz AV-blok en het totaal AV-blok.